Deze bijdrage gaat na in welke mate het nabootsen van het uiterlijk van een product en de grafische elementen van een etiket of verpakking van een product die niet beschermd zijn door een intellectueel eigendomsrecht verboden kunnen worden op grond van andere rechtsgronden, met name de bepalingen van boek VI van het WER (“Marktpraktijken en consumentenbescherming”).
Er bestaat geen juridische definitie van een ‘look-alike’. Over het algemeen gaat het om een intentionele imitatie of nabootsing van de ‘look and feel’ van een succesvol merkproduct waarbij de meest aantrekkelijke en relevante visuele grafische – en of woordelementen die deel uitmaken van de trade dress worden overgenomen. Hierbij zal degene die zich “inspireert” op het originele product er vaak over waken dat de intellectuele eigendomsrechten worden gerespecteerd. Het product zal meestal een ander woordmerk hebben en inzake vormgeving en “look and feel” worden de grenzen van het toelaatbare opgezocht. Look-alike producten kunnen meestal quasi perfect fungeren als ‘substituut’ van het originele merkproduct. Zo zijn de look-alike drank- en voedingsproducten zijn overigens meestal quasi-identiek qua ingrediënten en smaak. Gezien het look-alike product vaak goedkoper is wordt de reputatie en de marktpositie van het originele product uiteraard aangetast.
Een studie van de Europese Commissie getiteld ‘The impact of private labels on the competitiveness of the European food supply chain‘2 toont aan dat het kielzog varen en aanhaken van huismerken bij succesvolle marktleiders om de door het merkartikel opgeroepen kenmerken over te dragen (de zogenaamde ‘imagotransfer’) bezwaren opwekt gezien de consumenten kunnen denken dat het kopie-artikel dezelfde samenstelling en dus dezelfde reputatie heeft, hetgeen vaak niet het geval is.
Deze bijdrage zal zich, voornamelijk aan de hand van de rechtspraak van het laatste decenium, concentreren op de interactie tussen de regels van het merkenrecht en de regels inzake eerlijke mededinging om vervolgens na te gaan of het bestaande artikel 2.19 BVIE (“geen bescherming zonder merkdepot”) niet beter dient geschrapt te worden.
Volledige tekst beschikbaar via: https://www.diekeure.be/nl-be/professional/7598/e-vriendenboek-michel-flamee-e-book
Reactie van Michel Flamée: reactie-op-de-bijdrage-van-paul-maeyaert
© 2016 – 2017, alkyone.be. All rights reserved. On republishing this article you must provide a link to the original article on www.alkyone.be
Leave a Reply